Almanya Ekonomi ve İklim Savunma Bakanı Robert Habeck, Berlin’de düzenlediği basın toplantısında Almanya’nın 60 sayfadan oluşan yeni sanayi stratejisini sundu.
Almanya’nın güçlü bir sanayi ülkesi olarak bilindiğini belirten Habeck, “Almanya’yı tüm çeşitliliğiyle güçlü bir sanayi merkezi olarak korumak istiyoruz. “Almanya’nın gelecekte de ekonomik açıdan başarılı bir ülke olmaya devam etmesi için en büyük gücümüz olan sanayimizi, dolayısıyla birinci sınıf ürünler geliştirme ve üretme yeteneğimizi geliştirmeliyiz.” değerlendirmesini yaptı.
Almanya’nın yeni sanayi stratejisinde enerji ağırlıklı segmentlere yönelik “teşvikler” önemli bir unsur olarak öne çıkarken, sanayi şirketlerinin yüksek elektrik fiyatlarıyla daha iyi başa çıkabilmesi için önümüzdeki dört yıl içinde 50 milyar avroluk vergi indirimi planlanıyor.
Strateji, finansman programlarının yanı sıra güç dönüşümü, planlamanın hızlandırılması ve eğitimli çalışanların göçüne odaklanıyor.
Stratejide yenilenebilir enerji, elektrik şebekesi, hidrojen endüstrisi ve altyapının hızla yaygınlaştırılması yer alırken, demiryolları, köprüler ve karayolları için de altyapı “yenileme atağı” yapılacağı belirtiliyor.
Diğer ülkelerle yeni ticaret anlaşmaları ve hammadde iştiraklerini de içeren strateji, yarı iletkenler, saf enerji, hidrojen ve elektrikli araçlara yönelik piller gibi kritik ürünler için Almanya ve Avrupa’da üretim tesislerinin kurulmasına işaret ediyor.
Çalışma ömrünü uzatmaya yönelik önerilen teşvik stratejisinde, yasal işsizlik ve emeklilik sigortasına işveren katkısının, yasal emeklilik yaşına ulaştıktan sonra çalışanlara doğrudan ödenmesi önerileri arasında yer alıyor.
Bu arada Rusya-Ukrayna Savaşı nedeniyle Alman sanayisi giderek artan bir baskı altındaydı. altındaDiğer ülkelere göre yüksek olan elektrik fiyatları, kimya ve çelik gibi enerji ağırlıklı hammadde sektörlerini zorluyor.
Geçtiğimiz kıştan bu yana bu şubelerin üretim bilgileri zayıflarken, bazı kesimlerin üretimlerinin bir kısmını yurt dışına kaydırdıkları ve yeni yatırımlarını başta ABD olmak üzere başka ülkelerde planlamayı tercih ettiklerine dair kanıtlar artıyor.
Almanya’da politikacıların bu endüstriyel değişimin ne kadarını engellemesi gerektiği konusunda aylardır tartışmalar sürüyor.
