Eski Zamanlardan Olamaz Dediğiniz 10 Korkunç İşkence Türü

Eski zamanlara ait bu tür azaplarda, zalimler uzun, sivri ve çoğu zaman yağlanmış kazıklara oturtulurdu. Bu tür cezalar daha çok devlete karşı işlenen suçlarda uygulanmıştır. Ayrıca isyanı bastırmak veya orduya karşı itaatsizliği önlemek için de kullanılıyordu.

Çark aynı zamanda oldukça eski bir eziyet biçimiydi. Bu azap kapsamında zalimler büyük bir tahta tekerleğe bağlanır ve sopalarla dövülürdü. Çark adı verilen bu tür bir işkencenin prosedürü, suçluya fiziksel acı hissettirerek itiraf etmesini sağlamaktı.

Eski Roma’daki “Vestal Bakireler” ailesiyle ilişkilendirilen bu tür bir işkencede, suçlular şeref sözlerini tutmadıklarında cezalandırılırdı. O devirde ve devirde namus sözünü tutmamak vatan hainliği olarak görüldüğünden, zalimler duvarların içine veya kapalı kutulara kapatılır, aç susuz bırakılır, ölüme terk edilirdi.

Deri yüzme azabı, zalimlerin yüzlerinin ve gövdelerinin çoğunun derisinin yüzülmesiyle meydana geliyordu. Tarih boyunca pek çok kültür ve devlet tarafından kullanılan bu eziyet türünde, kişi yaşarken derisinin yüzülmesinden dolayı çok şiddetli bir acı hissetmiş ve bu sayede bireylerden gerekli bilgiler elde edilmiştir.

Bu tür azap 3 aşamadan oluşuyordu. İlk aşamada, suç işleyenler halka açık bir yerde asıldı, ancak ölmelerine izin verilmeden götürüldü.

İkinci adım olan sürükleme aşamasına gelindiğinde ise suçlunun karın boşluğu kesilerek organları çıkarıldı.

Son adım olan parçalama aşamasında ise yanlışlıkla eğilmiş, kolları ve bacakları dışında farklı şekilde bağlanıp çekilmiş ve 4 parçaya bölünmüş.

Bütün bu süreçler örnek olarak kamuoyunun gözü önünde gerçekleştirilmiştir.

Antik Roma döneminde yaygın olarak kullanılan bu ceza türü, suçluları ve devlet düşmanlarını cezalandırmak için sıklıkla kullanılıyordu. Saatlerce hatta günlerce çarmıhta gerili halde bırakılan zalimlerin bedenleri zaman geçtikçe öne doğru eğiliyordu ve bu durum nefes almayı zorlaştırıyor, kişide dayanılmaz ağrı ve yorgunluğa neden oluyordu.

Bu işkence hatta infaz türünde suçlular küllerle dolu bir odaya kapatılır ve fanlar çalıştırılırdı. Hatalı yavaş ve acılı ölüm terk ediliyor, uçuşan külleri yavaş yavaş soluyordu.

Antik Yunan’da keşfedilen bu eziyet türünde, hatalı pirinçten yapılmış devasa bir boğanın içine konur ve ateşin üzerine konulurdu. Ateşle birlikte boğanın içinde dayanılmaz bir acıyla yavaş yavaş yanan suçlunun feryatları, pirinç boğanın tasarımı nedeniyle halk tarafından yüksek sesle duyuldu.

Bu eziyette, suçlunun karnına dipsiz metal bir kafes konulur ve kafesin içine sıçanlar yerleştirilirdi. Kısa bir süre sonra metal kafesin üzerine kızgın kömür bırakıldı ve kafes ısındıkça içerideki fare kaçmaya başladı. Kaçmak için kafesi ısırmaya çalışan ancak başarılı olamayan fare, yaptığı hatayı yapanın midesini kemirmeye ve kendine bir delik açmaya başladı. Oldukça ürkütücü olan bu azap sırasında, masaya getirilen serseri oldukça büyük bir acı hissediyordu.

Antik Roma’da iyi bilinen ‘Bestiarii’ cezası sırasında, suçlular vahşi hayvanlarla birlikte halka hapsedildi. Aynı zamanda bir idam türü olarak da kullanılan ‘Bestiarii’de, yırtıcılara karşı silahsız kalan zalimler ölüme terk ediliyordu.